یک LMS انواع محتوا ، از جمله فیلم ، دوره ها و اسناد را تهیه و مدیریت می کند. در بازارهای آموزش و پرورش و آموزش عالی ، LMS عملکردی متنوعی را شامل می شود که شبیه به شرکت ها است اما دارای ویژگی هایی از قبیل مقالات ، یادگیری تسهیل شده معلمان و مربیان ، هیئت مدیره بحث و غالباً استفاده از برنامه درسی است. برنامه درسی به ندرت یک ویژگی در LMS شرکت ها است ، اگرچه دوره ها ممکن است با نمایه سطح سطح شروع شود تا یک مرور کلی درباره موضوعات تحت پوشش به زبان آموزان ارائه دهد.
تاریخ
چندین مرحله تاریخی آموزش از راه دور وجود دارد که پیش از توسعه LMS:
آموزش مکاتبات
اولین سند شناخته شده تدریس مکاتبات مربوط به سال 1723 ، از طریق آگهی در رومه بوستون Caleb فیلیپس ، استاد shorthand ، ارائه مطالب آموزشی و آموزش است. [3] اولین شهادت از یک دوره مکاتبات سازمان یافته برای ارتباطات دو جهته از انگلستان ، در سال 40 ، هنگامی که اسحاق پیتمن آغاز یک دوره کوتاه شناسی را آغاز کرد ، در آنجا او یک گذرگاه از کتاب مقدس را برای دانشجویان ارسال کرد ، که می توانست آنرا با رونویسی کامل ارسال کند. موفقیت این دوره منجر به پایه گذاری انجمن مکاتبات واجی در سال 43 شد. نقطه عطف پیشگام در تدریس زبان از راه دور در سال 56 توسط چار توسون و گوستاو لانگنشتید که اولین مؤسسه یادگیری از راه دور در اروپا بودند ، در سال 56 آغاز شد. این اولین نمونه شناخته شده از استفاده از مواد برای مطالعه زبان مستقل است. [4] مؤسسات مکاتبات در ایالات متحده و در سراسر اروپا با توسعه در 1680 سرویس پستی پنی ، که تحویل نامه ها و بسته های یک پنی را فراهم می کرد ، مورد تشویق و ترقی قرار گرفتند. [5]
آموزش چندرسانه ای: ظهور و توسعه ایده یادگیری از راه دور
مفهوم eLearning از اوایل قرن بیستم شروع به توسعه کرد ، که با ظهور سیستمهای ارتباطی صوتی و تصویری مورد استفاده برای تدریس از راه دور قرار گرفت. ارتباط صوتی برای ارائه سخنرانی به مخاطبان از راه دور. [6]
در سال 1920 ، Sidney L. Pressey اولین ماشین آموزشی را ارائه داد که انواع مختلفی از تمرین های عملی و قالب های سوال را ارائه می داد. نه سال بعد ، پروفسور M.E Zerte دانشگاه آلبرتا این دستگاه را به یک سیلندر مشکل تبدیل کرد که قادر به مقایسه مشکلات و راه حلها بود. [7]
این به یک معنا "چندرسانه ای" بود ، زیرا باعث می شد از رسانه های مختلفی برای دسترسی به دانش آموزان و ارائه دستورالعمل استفاده شود. مواد چاپی بعداً از طریق تلفن ، رادیو و تلویزیون پخش می شوند ، نوارهای صوتی و تصویری. [8]
اولین سیستم یادگیری شبکه ای سیستم مدیریت یادگیری افلاطون (PLM) بود که در دهه 1970 توسط شرکت کنترل داده ها توسعه یافت.
آموزش تله ماتیک
در دهه 1980 ، ارتباطات مدرن از راه دور در آموزش استفاده می شود و رایانه ها بیشتر در استفاده روزانه از موسسات آموزش عالی حضور دارند. هدف از تدریس رایانه ، ادغام وسایل و ابزارهای فنی و آموزشی در یادگیری دانش آموزان است. سپس این روند به ارتباطات ویدئویی تغییر یافت ، در نتیجه دانشگاه هوستون تصمیم گرفت کلاسهای ارتباط از راه دور را برای دانشجویان خود برای تقریباً 13-15 ساعت در هفته برگزار کند. این کلاس ها در سال 1953 برگزار شد ، در حالی که در سال 1956 ، رابین مک کینون وود و گوردون پاسک اولین سیستم تدریس سازگارانه را برای محیط های شرکت ها Saki منتشر کردند. [9] ایده خودکار سازی عملیات تدریس همچنین از متخصصان دانشگاه ایلینویز الهام گرفت تا منطق برنامه ریزی شده خود را برای عملیات تدریس خودکار (PLATO) تهیه کنند که به کاربران امکان می داد بدون توجه به موقعیت مکانی خود ، تبادل محتوا انجام دهند. [9] در بازه زمانی بین 1970 و 1980 ، اماکن آموزشی به سرعت در حال ایده گرفتن دوره های رایانه سازی بودند ، از جمله انستیتوی علوم رفتاری غربی از کالیفرنیا که اولین مدرک تحصیلی معتبر آنلاین را معرفی کرد.
تدریس از طریق اینترنت: ظاهر اولین سیستم LMS
تاریخچه کاربرد رایانه ها در آموزش و پرورش با اصطلاحات کاملاً توصیفی نظیر دستورالعمل با مدیریت کامپیوتر (CMI) و سیستم های یادگیری یکپارچه (ILS) ، آموزش مبتنی بر رایانه (CBI) ، دستورالعمل رایانه ای (CAI) ، و یادگیری با کمک رایانه (CAL). این اصطلاحات به ترتیب برنامه های تمرین و تمرین ، آموزش های پیشرفته تر و دستورالعمل های فردی تر را توصیف می کنند. [10] این اصطلاح در حال حاضر برای توصیف تعدادی از برنامه های مختلف رایانه های آموزشی استفاده می شود. [11] FirstClass توسط SoftArc ، که توسط دانشگاه آزاد انگلستان در دهه 1990 و 2000 برای ارائه یادگیری آنلاین در سراسر اروپا مورد استفاده قرار گرفت ، یکی از اولین LMS های مبتنی بر اینترنت بود. [12] [13]
اولین سیستم مدیریت یادگیری کاملاً برجسته (LMS) با نام EKKO نامگذاری شد ، که در سال 1991 توسط شبکه آموزش از راه دور NKI نروژ ساخته و منتشر شد. [14] سه سال بعد ، شبکه یادگیری NB New Brunswick سیستم مشابهی را ارائه داد که برای آموزش مبتنی بر DOS طراحی شده است و منحصراً به زبان آموزان مشاغل اختصاص داده شده است.
جنبه های تکنیکی
بیشتر LMS های مدرن مبتنی بر وب هستند. انواع مختلفی از استراتژی های ادغام برای جاسازی محتوا در LMS ها وجود دارد ، از جمله AICC ، xAPI (همچنین به آن «قلع قلع» نیز گفته می شود) ، SCORM (مدل مرجع شیء محتوا محتوا) [15] و LTI (قابلیت تعامل ابزارهای یادگیری). LMS ها در ابتدا به صورت محلی طراحی شده اند تا در محلی قرار بگیرند ، جایی که سازمان مجوز نسخه ای از نرم افزار را خریداری کرده و آن را بر روی سرورها و شبکه خود نصب می کند. بسیاری از LMS ها اکنون به عنوان SaaS (نرم افزار به عنوان خدمات) ارائه می شوند ، و میزبانی از طرف فروشندگان نیز ارائه می شود. [16]
از طریق LMS ، معلمان می توانند مواد درسی را ایجاد و ادغام کنند ، اهداف یادگیری را بیان کنند ، محتوا و ارزیابی ها را تراز کنند ، پیشرفت مطالعه را پیگیری کنند و آزمونهای اختصاصی را برای دانش آموزان ایجاد کنند. LMS امکان ارتباط اهداف یادگیری و جدول زمانی یادگیری سازمان یافته را فراهم می آورد. مزیت LMS این است که مطالب و ابزارهای یادگیری را مستقیماً در اختیار زبان آموزان قرار می دهد و همچنین می تواند از طریق تنظیمات ویژه به گروه های حاشیه ای برسد. چنین سیستم هایی دارای ویژگی های قابل تنظیم داخلی از جمله ارزیابی و ردیابی هستند. بنابراین ، زبان آموزان می توانند در زمان واقعی پیشرفت خود را ببینند و مربیان بتوانند اثربخشی یادگیری را تحت نظارت و ارتباط قرار دهند. [17] [] یکی از مهمترین ویژگی های LMS ، توانایی آن در ارتباط مستقیم بین زبان آموزان و مربیان است. چنین سیستمهایی علاوه بر تسهیل یادگیری آنلاین ، پیگیری پیشرفت یادگیری ، ارائه ابزارهای یادگیری دیجیتالی و بعضاً فروش محتوا ، ممکن است برای ارائه ویژگیهای مختلف ارتباطی نیز مورد استفاده قرار گیرد. [19
مدیریت دوره ها ، کاربران و نقش ها
LMS ممکن است مورد استفاده قرار گیرد برای ایجاد محتوای دوره ساختار یافته حرفه ای. معلم می تواند متن ، تصاویر ، جداول ، پیوندها و قالب بندی متن ، تست های تعاملی ، نمایش اسلایدها و غیره را اضافه کند و علاوه بر این ، می توان انواع مختلفی از کاربران مانند معلمان ، دانش آموزان ، والدین ، بازدید کنندگان و ویراستاران را ایجاد کرد که هرکدام دارای مجوزهای مختلف هستند. (سلسله مراتب). این کمک می کند تا به کدام محتوا دسترسی پیدا کنید ، پیشرفت تحصیل را دنبال کنید و دانش آموزان را با ابزارهای تماسی درگیر کنید معلمان می توانند دوره ها و ماژول ها را مدیریت کنند ، دانش آموزان را ثبت نام کنند یا خود ثبت نام کنند ، گزارش هایی را در مورد دانشجویان مشاهده کنند و دانشجویان را به کلاس های آنلاین خود وارد کنند. [20]
با ادغام بیشتر منابع جدید که توسط رهنمودهای فنی بیان شده توسط SCORM (مدل مرجع شیء محتوا محتوا) کنترل می شود ، فرآیند ادغام ویژگی های جدید در چندین LMS کنترل می شود.
ارزیابی آنلاین و پیگیری حضور دانشجویان
LMS می تواند معلمان را قادر سازد برای ایجاد آزمون های اختصاصی برای دانش آموزان ، در دسترس و ارسال آنلاین. بسترهای نرم افزاری انواع مختلف سؤال از قبیل: یک یا یک پاسخ چند خطی را امکان پذیر می سازد. پاسخ چند گزینه ای؛ کشیدن و رها کردن سفارش. مقاله؛ درست یا غلط / بله یا خیر؛ شکاف ها را پر کنید. مقیاس توافق و کارهای آفلاین. برخی از LMS ها همچنین می توانند مدیریت حضور و همگرایی با آموزش کلاس را انجام دهند که در آن سرپرستان می توانند حضور و سوابق مربوط به حضور یک یادگیرنده را در کلاس ها و رویدادهای حضور یافته ، دیر آمدن یا از دست رفته مشاهده کنند. [17]
بازخورد کاربر
تبادل نظر دانشجویان با معلمان و همسالانشان از طریق LMS امکان پذیر است. معلمان ممکن است گروه های بحث و گفتگو ایجاد کنند تا دانش آموزان بتوانند بازخورد خود را افزایش دهند و تعامل را در دوره افزایش دهند. بازخورد دانش آموزان ابزاری است که به معلمان کمک می کند تا کار خود را بهبود بخشند ، آنچه را که می توانند از دوره های خود اضافه کنند یا حذف کنند ، در جایی که دانش آموزان احساس راحتی بیشتری می کنند ، چه چیزی باعث می شود آنها بیشتر در این زمینه قرار گیرند. [2